dziś ja i Kubuś :)
kierujemy się nimi,ograniczamy a przecież pamiętacie "kiedy w bajce o Brzydkim Kączątku Brzydkie Kaczątko przestało czuć się Brzydkie.????
No właśnie?? Kiedy???
a wtedy "gdy
uświadomiło sobie, że jest Łabędziem.!!!!!
Ot tak!! To proste!!!Bo:
'Każdy z nas ma w sobie coś Szczególnego, jakiegoś
Łabędzia, ukrytego gdzieś głęboko. Ale dopóki nie będziemy pewni, że on naprawdę tam jest,
cóż możemy osiągnąć, rozchlapując jedynie wodę i człapiąc przy brzegu?
'"często upływa sporo czasu, zanim zdamy sobie sprawę z własnej wartości."
'"Nie możemy przenosić naszej odpowiedzialności na
braki czy siedzieć i czekać, aż Los zapuka do naszych
drzwi. Musimy po prostu uwierzyć w potęgę, jaka tkwi w nas samych, i używać jej. Kiedy to
zrobimy i przestaniemy naśladować innych, albo starać się ich prześcignąć sprawy obrócą się na
naszą korzyść."
'"Kiedy już staniesz twarzą w twarz ze swymi ograniczeniami i zrozumiesz je, możesz z
nimi współdziałać, aby one nie działały przeciwko tobie i nie wchodziły ci w drogę, a to właśnie
robią, kiedy je zignorujesz, bez względu na to, czy uświadamiasz to sobie, czy nie. I wówczas
okaże się, że w wielu przypadkach twoje słabości mogą być twoją siłą. '"
Zamień minusa na plusa-wykorzystaj swe słabości...
" nie ma dwóch takich samych płatków śniegu, drzew czy zwierząt. Nie ma też
dwóch takich samych ludzi. Wszystko ma swą własną Wewnętrzną Naturę."
Pamiętaj jesteś wyjątkowy!!! Tylko Ty jesteś taki jak Ty!!!!!:):)
"ludzi łatwo odciągnąć od tego, co jest dla nich dobre, ponieważ
ludzie mają rozum, a rozum można ogłupić. Wewnętrznej Natury, jeżeli się na niej polega, nie
można ogłupić. Ale wielu ludzi nie widai jej ani jej nie słucha, i w konsekwencji nie bardzo
rozumie siebie samych. A nie rozumiejąc siebie, nie mają dla siebie szacunku, i są podatni na
wpływy innych ludzi.
Nie powinniśmy poddawać się okolicznościom życia i manipulacjom ze strony tych,
którzy dostrzegają ignorowane przez nas słabości i nawyki. Przeciwnie - możemy wykorzystać te
cechy naszego charakteru i panować nad naszym własnym życiem. Droga Polegania Na Sobie
rozpoczyna się od akceptacji samego siebie i tego, na co nas stać i co jest dla nas najlepsze."
'"Wcześniej czy później z pewnością odkryjemy w sobie jakieś cechy, które się nam nie spodobają. Ale kiedy zdamy sobie z nich sprawę, możemy zdecydować, co z nimi zrobić. Czy chcemy pozbyć się ich zupełnie, zmienić na inne, czy też wykorzystać dla własnego dobra?
- zamiast usilnie starać się wykorzenić w sobie to, co nazywa się niekiedy negatywnymi emocjami, możemy nauczyć się wykorzystywać je pozytywnie."
Zamień minusa na plusa mówimy Ci dziś ja i Kubuś:):):):
Wszystkie cytaty pochodzą z książki "Tao Kubusia Puchatka" Benjamin Hoff
,proszę nie mylić z książką dla dzieci napisaną przez A.A Milne^a . Tao jest o filozofii:):):)
ale bardzo wiele przekazuje mądrości....
Żeby zachować wewnętrzną równowagę trzeba zawsze być sobą - mieć własne, niezależne zdanie i jasno je wyrażać! Poczucie własnej wartości to własnie ta potęga, która powoduje,że "nie przyklejamy się" do nikogo! Trzeba tylko pokonać strach - wpajany nam od dzieciństwa...
OdpowiedzUsuńTak właśnie. Nic dodac nic ująć:):
UsuńCudownej niedzieli Tobie i Panu Mężowi:))
Tiaa...wiara w siebie... Łatwo powiedzieć ale czasem trudno uwierzyć... Chociaż,.. tyle razy los skopał mnie ale zawsze wstaję i rozglądam się wyłapując sens i radości życia. Z drugiej strony, po kolejnym negatywnym doświadczeniu, myślę sobie: >co ja takiego ldzkości zrobiłam, że mi wciąż dokopuje<...i że to pewno leży we mnie... A z innej strony ;-), to np. że mam wspaniałych synów, którzy przecież wzięli sie ze mnie... To daje olbrzymie poczucie wartości :-)
OdpowiedzUsuńna te rozterki podaję tego posta-https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=29633989452526709#editor/target=post;postID=3208974022943694537;onPublishedMenu=allposts;onClosedMenu=allposts;postNum=2;src=link
UsuńBywają chwile,trudne,bywająchwile ćięzkie..takie jest życie..pytamy wtedy czasami siebie za co??? Ale to nic nie da!!!Trzeba znaleźć wtedy dla siebie wsparcie,trzeba znaleźć w sobie siłę do walki,jak jej nie mamy poprosić innych,,życie uczy nas nieustannie...Ale bez względu na koleje losu myslę, że trzeba wierzyć w siebie!!! I umieć odnaleźć w sobie to co dobre!!!! Umieć uczynić to swoim atutem!!!
Dobry tekst dla zakompleksionych. Podobało mi się to zdanie o tym, że każdy ma w sobie jakiegoś łabędzia :)
OdpowiedzUsuńtak..takich zdań i podobnych jest wiele w książće tej....polecam "TAo Kubusia Puchatka" ..to książka o filozofii ,dla dorosłych:)
UsuńProblem w tym, że osoby pewne swojej wartości to już wiedzą, a te inne, jeszcze tej prawdy nie odkryły...
OdpowiedzUsuńa i niektórzy nie odkryją wcale...
UsuńTylko ja jestem jak ja :)) dziękuję, uwielbiam takich optymistów! :))) Pozdrawiam serdecznie!
OdpowiedzUsuńTak właśnie..nikt nie jest taki jak TY!!!!Tylko TY!!!!
UsuńCzyż nie jest to piękne!!!!
Niby książeczka dla dzieci...a powinna być przeznaczona dla dorosłych, którzy powinni wczytać się w jej słowa i nie bać się stosować w codziennym życiu...a ich życie byłoby o wiele łatwiejsze...:)
OdpowiedzUsuńUwielbiam Twój optymizm, pozdrawiam serdecznie i pięknego dnia życzę...:)
akurat Tao,jest dla dorosłych:)"Tao Kubusia Puchatka" napisał inny autor niż tą dla dzieci..polecam bardzo!!!!
UsuńSerdezcności ślę i trzymam kciuki za Twe wszystkie przedsięwzięcia:):
Uwielbiam Kubusia Puchatka! To jedna z najwspanialszych książek jakie znam, czytałam ją wielokrotnie moim córkom gdy były małe ;))
OdpowiedzUsuńa teraz właśnie polecam dla dorosłych "Tao"
UsuńDobrego dnia Agatko:)
Ile to lat trzeba przeżyć, ile łez wylać i ile dróg przejść, żeby się o tym przekonać... Szkoda że nie uczą tego w szkołach. Ale lepiej się przekonać o tym późno, niż wcale. Brzydkie kaczątko też przecież sporo przeszło, zanim... Pozdrawiam ciepło
OdpowiedzUsuńOj szkoda...uczą tam tyle nam niepotrzebnych w życiu rzeczy...
UsuńPozdrawiam z uśmiechem
Tylko, że ten łabędź ma to do siebie, że pojawia sie i znika. Nigdy na dobre miejsca zagrzac nie umie. Kapryśny taki!:-)
OdpowiedzUsuńjak już ałsię łabędziem to ok..gorzej jak ktoś chce zostać w skorze kaczątka:):):
UsuńUściski:)
Kubuś Puchatek, to wyjątkowo mądry miś. Ja nienawidzę czegoś szukać i wtedy sobie powtarzam za Kubusiem, kiedy już szukałam prawie wszędzie to to rzecz jest już bardziej znaleziona niż zgubiona :)
OdpowiedzUsuńUściski ślę,
BB
witaj Beatko po przerwie:):)
UsuńA ja szukać lubię, sama droga do tego czegoś jest już często bardzo ciekawa:)
Pozdrawiam
Motywujący post. :)
OdpowiedzUsuń:):):)
UsuńTen tekst jak najbardziej dla mnie. Mogę to samo mówić innym, o tym, że są wartościowi, wspanili, że muszą w siebie wierzyć.......a mnie samej uwierzyć w to ciężko. Nie poddaję się manipulacjom innych, ja sama to sobie robię i choć poczyniłam spore postępy to z poczuciem własnej wartości, nadal nie jest najlepiej. Fajne cytaty, zapisuję sobie tytuł książki. Pozdrawiam cieplutko:)
OdpowiedzUsuńwłąsnie ta świadomość ,że sami sobie to robimy..wiem, że to niełatwe...ale dorastamy ,stajemy się mądrzejsi, mniej się przejmujemy..
UsuńMnie dośc trudne sytuacje życiowe pokazały,że życie jest tak ulotne..nauczyło , żeby czerpać jak najwięcej z dnia codziennego..cieszyc się z chwili,która jest....Nie znam Cię ale jestem pewna, że jesteś wartościowym ,dobrym człowiekim...Artyści często mają większą wrażliwość,ponadprzeciętną,więc może przez to nie doceniasz siebie..nie szkodzi..pokazuj swe cudne prace ,niech inni Cię doceniają
za to:):)Piekne te Twoje mandalena Twym blogu:) Ja nie rysuję mandali sama ale wypełniam kolorami gotowe wzory...też we mnie tkwi dusza artstyczna:)
Sciskam
Jakiż mądry ten Kubuś...gdybyż tylko można było się przełamać,dostosować uwierzyć i wykorzystać w życiu,na pewno byłoby ono inne i pewnie lepsze...
OdpowiedzUsuńI nam żyłoby się łatwiej...
Usuńwitaj u mnie:))
Ech Patko, a ja właśnie głupotę zrobiłam. I wcale mnie nie pociesza, że wyjątkową.
OdpowiedzUsuńTe listki na Twoim blogu spadają, spadają a na gałęziach ich nie ubywa. Życie takie nie jest.
Serdeczności przesyłam
Życie takie nie jest,życie przysparza nam od czasu troskale to nie znaczy,że my przestajemy być wyjątkowi,ot,co.:)Jesteśmy...Głupotę to każdy z nas zrobił w zyciu i toniejedną i pewnie jeszce zrobi..ale ja nie mówię, że mamy być doskonali..absolutnie...tylko piszę byśmy nigdy nie tracili nadziei i nie żyli ograniczeniami:)Kryssiu jakkolwiek straszną głupotę zrobiłaś to już to się stało....teraz tylko można naprawić co się da.....Nikt z nas nie jest doskonały!!! I to jest też super!!! Życie w świecie idealnym byłoby dla człowieka za nudne:)
UsuńSciskami i trzymam kciuki aby wszystko dalej dobrze poszło:)
No tak, niby proste, a trudne...w praktyce dużo rzeczy jest strasznie skomplikowanych niestety
OdpowiedzUsuńBez względu na to co nam zycie niesie tego co jest w nas,w naszych wnętrzach,serduchach, zabrać nam nie może!!!!
UsuńNiestety jest to bardzo trudne, gdy życie Cię kopie odnaleźć w sobie łabędzia. Książkę muszę koniecznie przeczytać :)
OdpowiedzUsuńtym bardziej trzeba go w sobie poszukać....każdy z nas ma coś czym może pochwalić się światu..życie niejedną trudną chwile pewnie nam jeszce da ale to nie może nam odebrać wartości własnej...
Usuń